จากเมืองชาละวัน สู่ เมืองแห่ง 10,000 ทะเลสาบ รัฐ มินิโซตา (Minnesota)

เนื่องจากเป็น blog แรกในชีวิตขอเวิ่นเว้อความเป็นมาของเด็กบ้านนอกจากพิจิตรนิดส์นึงค่ะ หลายคนอาจถามว่าทำไมเลือกมาอยู่มินนิโซต้า (ส่วนบางคนถามว่า มันอยู่ตรงไหนของแผนที่หรอเธอไอ้มินนิโซตาเนี่ย หนักกว่านั้นค่ะท่านผู้ชม ถามว่ามีรัฐนี้ด้วยหรอ…เวงกรรม >_< ) ส่วนเหตุที่ต้องมาอยู่นี่ จะด้วยพรหมลิขิต ดั่งที่หมอดูทายทักว่าเนื้อคู่เธอต้องเป็นคนต่างชาติ (อีตอนนั้น..10 ปีที่แล้ว บอกหมอดูไปว่าหนูไม่ชอบฝรั่ง หนูไม่เอาหรอกค่ะ สุดท้ายเป็นงัยล่ะ ก็มาเป็นเป็นเด็กต่างด้าวอยู่นี่) หรือด้วยความอะไรก็แล้วแต่ ทำให้ได้เจอกะสามีที่ทำงานบริษัทเดียวกัน เป็นคนที่นี่ รู้จักเป็นเพื่อนกันมาหลายปีอยู่ สุดท้ายก็ได้แต่งงานกัน แล้วก็ย้ายมาอยู่นี่หล่ะจ้า

ขอพูดถึงบ้านหลังที่สองที่นี่สักนิดนะคะเผื่อคนไม่รู้จัก รัฐมินิโซตา ตั้งอยู่บริเวณทางตอนเหนือของสหรัฐอเมริกาอยู่ติดแคนาดา มีเมืองมินนีแอโพลิส (Minneapolis) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุด อยู่ติดกับเมืองเซนต์พอล (St. Paul) ซึ่งเป็นเมืองหลวง เค้าเลยเรียกว่า "ทวินซิตี้" (Twin Cities) หรือเมืองแฝด นั่นแหล่ะค่ะ มีแม่น้ำมิสซิสซิปปี (Mississippi River) กั้นกลาง

เมืองมินนีแอโพลิส(Minneapolis)

The Minnesota State capital

 The Minnesota State capital 

Cathedral of St.Paul, Summit Hill, St.Paul

เชอรรี่แดงบนช้อน (Spoonbridge and Cherry ) ใน Sculpture Garden ใน downtown

                                              

         Metrodome Minnesota Vikings (ทีมอเมริกันฟุตบอลของที่นี่)

แม่น้ำมิสซิสซิปปี(Mississippi River)ในเมือง

 

แม่น้ำมิสซิสซิปปี(Mississippi River) อีกมุม

แม่น้ำมิสซิสซิปปี(Mississippi River) ตอนพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน

รัฐนี้เค้าว่ากันว่าหนาวที่สุด (ใครๆก็ว่าอย่างนั้น) และมันหนาวเหน็บยาวนานมาก  แค่เริ่มฤดูใบไม้ร่วงหรือ Fall สำหรับเราก็ทึกทักว่าหน้าหนาวแล้วอ่ะ พอเข้าหน้าหนาวก็หนาวก็เหน็บจนถึงกระดูก โดยเฉพาะเกือนมกราคมหนาวจนติดลบ 30-40 องศาเซลเซียส (หลายคนคิดว่ามันอยู่กันได้ยังงัยใช่มะ เราก็เคยคิดแบบนั้น แต่ก็มีชีวิตรอดมา) ก่อนย้ายมามีพวกฝรั่งอำไว้ว่าเวลาเดินเอามือจับหูไว้ด้วยนะเพราะหนาวมากจนไม่รู้สึกว่าหูยังอยู่หรือเปล่า ความรู้สึกเราเราว่าหน้าหนาวที่นี่ยาวถึง 8 เดือน

  หน้าหนาว หิมะตกใหม่แถวๆบ้าน

ลำธารไหลผ่านข้างบ้าน สวยมาก

หิมะปกคลุมไปหมดบริเวณหน้าบ้าน

หิมะหนามาก น่าจะสูงประมาณ 12 นิ้ว

หนาวแต่สวย

  

ทะเลสาบกลายเป็นน้ำแข็ง

 

กิจกรรมหน้าหนาวก็ต้องนี่ snow sculpture

อีกรูป

ชื่อเล่นของมินนิโซตา คือ ดินแดนหมื่นทะเลสาบ (The Land of 10,000 Lakes) เพราะรัฐนี้มีทะเลสาบน่าจะประมาณ 12,000 แห่งได้นะ ทะเลสาบซุพีเรีย (Superior)  เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดอยู่ทางเหนือ จะบอกว่าไปทางไหนก็มีแต่ทะเลสาบจริงแหล่ะ อยากโฆษณาว่ารัฐนี้สวยจริงๆค่ะมีแต่ต้นไม้กะทะเลสาบเต็มไปหมด แถมยังติดอันดับต้นๆเมืองที่มีอากาศดี คนสุขภาพดี ทุกปีเช่น ติดอันดันหนึ่งของ Forbes No#1 Healthiest Cities แล้วติดหนึ่งในสิบของนิตยสาร Women's Health's อะไรประมาณนี้

ทะเลสาบ Calhoun ในเมือง เบื้องหลังคือเมือง Minneapolis

ทำเลสาบ Calhoun อีกมุม

ทะเลสาบ Isles ในเมืองเหมือนกัน

  ทะเลสาบแถวบ้าน เป็ดเต็มไปหมด

 ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) ที่ Northshore

ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) ที่ Northshore ตอนเช้าตรู่

ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) ที่ Northshore ตอนเช้าตรู่ อีกรูป

ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) ที่ Northshore เดือนมกราคม

ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) ที่ Grand Marais เดือนมีนาคม

 

ทะเลสาบซุพีเรีย(Superior) อากาศเริ่มอุ่นขึ้น น้ำแข็งเริ่มละลาย

อีกสิ่งหนึ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้ถ้าพูดถึงมินนิโซตาก็คือ Mall of America ห้างที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา และเป็นความภาคภูมิใจของคนที่นี่ (รวมทั้งเราด้วย J) ที่มันเจ๋งคือไม่ต้องเสีย tax ค่าเสื้อผ้า รองเท้าด้วย ถูกใจสุดๆอ่ะ ในนั้นก็ มีห้างใหญ่ อยู่ 4 ห้าง แต่เพิ่งปิดไปหนึ่งเมื่อมีนาคมที่ผ่านมา วันหลังจะมาเล่าให้ฟัง (ถนัดมากเรื่อง shopping เนี่ย)

มินนิโซตายังเป็นบ้านเกิดของบริษัทใหญ่หลายแห่ง ไม่รู้ว่ารู้จักกันหมดป่ะ อย่างเช่น 3M, Best Buy, General Mills, Medtronic, Cargill, United Health Group สายการบิน Northwest (ซึ่งตอนนี้กลายเป็น Delta ไปแล้ว) ซุปเปอร์มาเก็ตใหญ่อย่าง Target ก็ของเค้าล่ะ

หลังจากเกริ่นมามากแล้ว ก็มาดูเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมากมาย หลายอารมย์ที่นี่ ช่วง drama ระหว่างรอ Green card, ทำใบขับขี่ หางานทำ แต่ก็คิดว่าตัวเองโชคดีมากนะ ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น มีความสุขมากมายในที่แห่งนี้ แต่เอาไว้เล่าในบล็อกต่อๆไปนะคะ

ถึงเวลาจะผ่านไปไวยังกะโกหก เราอยู่นี่ได้ 6 ปีแล้วหรอเนี่ย (ตอนมาปีแรกยังสาวอยู่เล้ยยย ตอนนี้ไม่อยากพูดถึงจริงๆ อิอิ) เวลาผ่านไปภาษาอังกฤษไม่พัฒนา ภาษาไทยเหมือนจะแย่ลงยังงัยไม่รู้ แต่ยังงัยก็ไม่เคยหายคิดถึงบ้านสักวัน คิดถึงแม่และทุกคนในบ้าน เพื่อนๆ และสุดท้ายก็ประเทศไทยของเรา